Üreticilerin bir türü kentin özneleşmesi olarak belediye ya da ülkenin özneleşmesi olarak hükümettir. Hükümetler ve belediyeler vergi toplayıp hükümet ya da belediye harcamalarını ya da yatırım harcamalarını yaparlar. Topladıkları vergi karşılığında hizmet verdikleri ileri sürülse de, bu ne gerekli ne de zorunludur. Hesaplarını ekonomik olarak değil, politik olarak verirler; yani tek tek yaptıklarına dayalı hesaplamalarla değil, bir bütün olarak ülkenin ya da kentin özneliğini ne denli temsil edebildikleriyle hesap verirler. Alabiliyorlarsa, meşruiyetlerini bu iktidardan alırlar. Ürünü ürün yapan ahlakîliğin bir kaynağı hükümeti ya da belediyeyi iktidar kılan bu ahlakîliktir.
Türkali Mah., Beşiktaş, Kasım 2004
